دلم به تلاطم مثل کارونه

به یاد شلمچه یاد مجنونه

چه حس غریبی داره این خاکا

که بغض دلم رو داره میشکونه

خورده پیوند با چفیه و سربند دلی که بی تابه مثل اروند

غرقه آهم جامونده ی راهم دلمو شکسته باره گناهم

رو این خاکا میزارم سر

منم رزق شهادت میگیرم آخر

دل رو یه حسی تا خدا برده

منو به دیار عاشقا برده

تو حال و هوای جبهه ها بیشتر

شلمچه دلم روکربلا برده

اینجا خاکش دلو جلا میده عاشقیمون اینجا معنا میده

اینجا خاکش واسه ما یه دنیاس جای قدمای بی بی زهراست

میده بوی بهشت اینجا

بوی چادر زهرا میده این خاکا

«حبیبی یا حبیب الله حسین یا مولا یا ثارالله»

ز بار گناهم خستم آی شهدا

میخوام که بگیرین دستم آی شهدا

میخوام تو مسیر عاشقی بمیرم

تا آخر راهو هستم آی شهدا

روز و شبها میگذره تو غربت دیگه نداره این قلبم طاقت

بعد از عمری گریه توی هیئت میباره از چشمام اشک حسرت

پر از دردم پر از غصه

دیگه دوریه از آقام برام بسه

آرشیو